De "Lekdreef" te Averbode

Geen plek in de "Lekdreef".

Vele Vlamingen denken bij de naam Averbode onmiddellijk aan de abdij en de lekdreef.

Met de jaren is het ijsje met de beruchte grote bollen aan een van de vele kraampjes een echte volkstraditie geworden. Zulke tradities moeten we koesteren! Toch zijn er plannen gemaakt om de lekdreef te sluiten en de ijskarretjes te verhuizen. De reden: stof! Inderdaad, wanneer het enkele dagen niet geregend heeft, kan het in de lekdreef stoffig zijn, maar slechts een kniesoor die zich daaraan ergert. Voor de overgrote meerderheid van de duizenden bezoekers is het stof alvast geen reden om hun ijsje te laten. En het is volgens de N-VA zeker geen reden om dan maar de hele dreef verkeersvrij te maken en de ijskarretjes te verplaatsen naar een nog aan te leggen weggetje aan de abdij.

Begrijpt u overigens de logica? Om de toerist tegen stof te ‘beschermen’, maakt men de dreef verkeersvrij. Maar eens het probleem opgelost is, moeten de karretjes ook weg. Wat lost men dan op?

Nieuwe plannen = nieuwe problemen

U zou volgens de huidige plannen in de toekomst uw ijsje ergens in een nieuw weggetje tegen de abdij moeten eten. Waar alle bezoekers, waarvan vele senioren en mindervaliden dan moeten parkeren, is ons nog niet duidelijk. Vast staat dat de parking aan de drukkerij niet kan volstaan. Op een zondag in mei telden we om 3 uur ‘s middags een veertigtal motorfietsen en bijna 250 auto’s in de lekdreef en tegenover het Mariapark. We houden dan ook ons hart vast voor de mogelijke storingen van de toch al niet eenvoudige verkeerssituatie in Averbode.

Stof voor discussie

Is een beetje stof echt reden genoeg om deze traditie op te doeken? Zou het niet eenvoudiger zijn om op stoffige dagen onze gemeentelijke watersproeiwagen een keer door de dreef te laten rijden? Waarom kan men in een minder drukke periode de grindweg niet gewoon verharden met een dun laagje asfalt, zoals verderop in de lekdreef al gebeurd is? Het zijn eenvoudige en goedkope maar toch efficiënte oplossingen en met respect voor deze mooie volkstraditie. De plannen zijn voorlopig en ook de gemeente Tessenderlo en de Vlaamse Landmaatschappij moeten nog hun zegje doen. Laat ons dus hopen dat er tegenkanting komt. Wij zullen dit plan maar al te graag begraven, met veel zand of liever nog stof erover.

Lang leve de lekdreef!